Pchełka - malutka, bezbronna, młodziutka suczka, a już zaznała czym jest ludzka bezduszność. W wieku około 1,5 roku, wagowo 8 kg i 25 cm. Znaleziona w przydrożnym rowie, chudziutka, obolała, straszliwie zaniedbana. Sierść to jeden wielki filc. Pozlepiana sierść z błotem, brudem ciągnęła się za psiną jak welon panny młodej, inaczej tego nie da porównać. Ten ów welon bardzo utrudniał suni poruszanie się. Albo nie mogła wstać, albo szła i przewracała się. Nawet myśleliśmy, że jest po wypadku, ale badania lekarskie wykluczyły nasze wątpliwości. Pchełkę szybko doprowadziliśmy do ładu. Dziś już dużo lepiej. Jest jeszcze ostrożna w nawiązywaniu nowych znajomości, ale gdy pozna bliżej osobę daje się poznać jako tulaśna i przyjazna suczka. Można ją nosić na rękach, co bardzo się jej podoba, chyba nawet bardziej niż spacery. Radzi sobie na smyczy. Nie ma w niej agresji. Toleruje towarzystwo innych psów. Do nowego domu i tylko domu z wielką kanapą i poduchami wniesie dużo radości. Polecamy do adopcji!