Bobik- sympatyczny, mniejszych rozmiarów, w sile wieku- 11 lat kundelek. I ponownie nasuwa się pytanie: jakie miał życie? Ponowna odpowiedz: beznadziejne! Jego dotychczasowe życie to prawdopodobnie buda i łańcuszek - jak kto niektórzy mówią przy rozmowie przed adopcyjnej. Na sesji zdjęciowej ani na chwilę nie zatrzymał się, cały czas w ruchu, dookoła. Przyjechał do nas z fatalnym stanie: wycieńczony, obolały i niedożywiony. Ledwo stał na swoich łapkach. Po wizycie w gabinecie, jak włożyliśmy go do budy to przez tydzień nawet z niej nie wychodził; spał i spał, ale jadł, bo miska zawsze była pusta. I tak jest do dziś. Wszystko zjada z apetytem. Wychodzi już na spacerki, gdzie nabiera mocy i kroczy przed siebie. Tylko ta głowa spuszczona mówi wiele. Coraz częściej pojawia się w kojcu i z zaciekawieniem zerka na kolegów obok. Bardzo, a to bardzo pocieszny psiak. Nie w głowie mu wygłupy, czy draki z psim towarzystwem. Bobik pragnie tylko ciepłego kąta i pełnej miski. Czy to tak wiele? Zapraszamy do schroniska